بادام زمینی که به ندرت خام مصرف می شود، معمولاً به صورت برشته (نمک یا بدون نمک)، به شکل خامه یا کره بادام زمینی، به لطف فیلم های هالیوودی معروف شده است، یا در سیب زمینی سرخ کرده و در دستور العمل های مختلف از سراسر جهان به عنوان دانه بادام زمینی روغنی مصرف می شود.
با وجود بافت ترد، محتوای چربی بالا و وجود ویتامین E خوب، بادام زمینی سرکه ای مزمز از نظر فنی آجیل یا دانه روغنی نیست، بلکه از خانواده حبوبات (حبوبات) است و به همین دلیل همزاد غذاهایی مانند لوبیا است.
بادام زمینی دارای خواص تغذیه ای بین حبوبات و آجیل است و بهترین ویژگی ها را از هر دو دسته غذایی به دست می آورد.
در مورد انرژی دریافتی، بادام زمینی در هر 100 گرم بخش خوراکی 567 کالری دارد و مانند همه حبوبات، منبع خوبی از پروتئین گیاهی و فیبر است.
علاوه بر این، وجود چربی های خوب (عمدتاً تک غیراشباع) به محدود کردن شاخص گلیسمی کمک می کند.
به طور خاص، محتوای چربی بادام زمینی تقریباً 50٪ است و عمدتاً از چربی های تک و چند غیراشباع است و اسید اولئیک و اسید لینولئیک (اسید چرب ضروری از سری امگا 6) به ویژه وجود دارد.
علاوه بر این، همانطور که گفتیم، محتوای پروتئین بادام زمینی بسیار زیاد است (یک چهارم وزن) که این میوه ها را برای مصرف گیاهخواران یا وگان ها بسیار جالب می کند.
علاوه بر این، غنی بودن از پروتئین، فیبر و مصرف کم قند، آنها را به غذای ایده آل برای کسانی که از عدم تعادل گلیسمی (PCOS، دیابت نوع 2 …) رنج می برند تبدیل می کند.
در مورد ویتامین ها و مواد معدنی، آنها با محتوای خوب ویتامین B، ویتامین E ، پتاسیم و مس مشخص می شوند.
مصرف فولات نیز خوب است، به طوری که 100 گرم آن 240 میکروگرم (بیش از دو برابر مقدار فندق) را فراهم می کند که معادل 60 درصد دوز توصیه شده روزانه است.
در بادام زمینی مقدار خوبی از فیتواسترول ها نیز یافت می شود که رایج ترین آنها β-سیتوسترول است که در روده برای کاهش جذب کلسترول عمل می کند.
