از سال 2019، «سس گوجه فرنگی» تصویری قوی از آمریکا دارد، اما در واقع، اعتقاد بر این است که منشاء آن در چین باشد.
برای صدها سال، مردم چین به سس تهیه شده از ماهی “KE-chiap” می گفتند و آن را در پخت و پز به شکل سس قرمز ماهی استفاده می کردند.
سس قرمز تند که منشا آن چین بود، از شبه جزیره مالایا به سنگاپور که مستعمره بریتانیا بود، وارد شد.
در قرن هجدهم، زمانی که انگلیسی ها با غذایی به نام “ککاپ” مواجه شدند، استفاده از آن در غذاهای بریتانیایی مانند کباب و کباب آغاز شد.
غذاهای سرخ شده، درست مانند سس سویا.
بعدها سس قرمز کچاپ با مواد مختلفی از جمله قارچ و ترشی گردو درست شد.
یک کتاب دستور العمل به نام ” خانه دار کامل ” حاوی دستور العمل هایی برای سس قرمز کچاپ بر پایه آنچوی با شراب و ادویه است.
در اوایل قرن نوزدهم، سس قرمز تند کچاپ با رسیدن به آمریکا دستخوش تحول بزرگی شد.
گوجه فرنگی شیرین شده با شکر، ترش با سرکه، و چاشنی شده با ادویه هایی مانند میخک، جوز هندی و زنجبیل، به اصطلاح “سس قرمز کچاپ” مدرن متولد شد.
اولین سس قرمز گوجه فرنگی توسط دکتر و دانشمند فیلادلفیا، جیمز میس ساخته شد.
در سال 1812 دستور پخت در کتاب «آرشیو دانش مفید، جلد 2» نوشته شد.
است، در ابتدا برای فروش سس ترب کوهی بر اساس دستور مادرش تأسیس شد.
با این حال، کسب و کار خوب پیش نرفت و ورشکست شد و زمانی که شرکت جدیدی تأسیس کرد، به محصول برجسته دیگری نیاز داشت، بنابراین در سال 1876 شروع به تولید و فروش “سس قرمز گوجه فرنگی” کرد.
و با پیشرفت هاینز، تصویر “سس کچاپ تند به عنوان یک محصول آمریکایی” ایجاد شد و به عنوان چاشنی قابل استفاده در غذاهای مختلف در سراسر جهان گسترش یافت.
مانند بسیاری از غذاهای آمریکایی، سس کچاپ تند “سریع، آسان، راحت، شیرین، همه کاره و اعتیادآور” است.
غذاهای مختلفی مانند سس هزار جزیره، سس گوشت و فلفل قرمز بر پایه سس کچاپ ساخته شده اند.
