در حالی که ظهور کیسه های خرید پلاستیکی یک پیروزی برای ابزار طراحی محصول است، حجم عظیم کیسه ها منجر به افزایش نگرانی های زیست محیطی می شود.
بنابراین، فروشگاه های مواد غذایی خدمات جمع آوری کیسه فریزر پرمیس را برای بازیافت آغاز می کنند.
این امر امکان استفاده مجدد مداوم از منابع پلاستیکی را فراهم می کند که با جنبش بازیافت رو به رشدی که بخار در نیمه دوم قرن بیستم جمع آوری شد، گره خورده است.
برنامه بازیافت کیسه های پلاستیکی آنقدر موفقیت آمیز بود که بیش از نیمی از فروشگاه های مواد غذایی ایالات متحده از این برنامه حمایت کردند.
این امر در نهایت به حدی خواهد رسید که همه فروشگاه‌های مواد غذایی از خدمات بازیافت داخلی کیسه‌های پلاستیکی حمایت می‌کنند تا اثرات زیست‌محیطی آنها را به حداقل برسانند.
شاید بزرگترین نقطه عطف برای کیسه های پلاستیکی، بیش از هشتاد درصد از همه کیسه های مواد غذایی مورد استفاده در ایالات متحده پلاستیکی هستند.
این به وضوح نشان دهنده برتری پلاستیک بر کیسه های کاغذی در فروشگاه های مواد غذایی است.
در دهه 1960، پلاستیک ها به تازگی محبوب شده بودند.
پلی اتیلن، که امروزه یکی از رایج ترین پلاستیک های جهان است، در سال 1898 و سپس دوباره در سال 1933 ساخته شد .
اما تا سال 1953 بود که کسی متوجه شد که چگونه پلی اتیلن با چگالی بالا بسازد – پلاستیکی که در سیستم بازیافت به عنوان شماره 2 شناخته می شود و عموماً برای ساختن نوع کیسه های پلاستیکی فروشگاه های مواد غذایی که کالیفرنیا آن را ممنوع کرده است، استفاده می شود.
در سوئد، شرکتی به نام Celloplast – که فیلم های سلولزی را می فروخت – در حال یافتن راه هایی برای استفاده و فروش این مواد بود.
در سال 1960، این شرکت برای ثبت اختراع ایالات متحده برای ” لوله برای اهداف بسته بندی ” که توسط تیمی متشکل از سه کارمند Celloplast طراحی شده بود، ثبت کرد.
ایده آنها این بود که لوله پلاستیکی را که صاف قرار داده شده است، می توان در فواصل زمانی معینی مهر و موم کرد تا کف یک کیسه ایجاد شود و در قسمت بالایی آن باز بماند تا هر چیزی که باید بسته بندی شود در آن وارد شود.
ایده خوبی بود، اما یکی از اعضای تیم، گوستاف تولین استن، ظاهراً ایده بهتری داشت: قسمت پایین لوله را ببندید، اما از طرف دیگر، قسمتی از لوله پلاستیکی را سوراخ کنید تا دسته‌هایی ایجاد کنید.
در سال 1965 Celloplast یک حق اختراع ایالات متحده برای این ایده به دست آورد که بعدها “کیسه پلاستیکی تی شرت” نامیده شد و این طرح اساساً طرح هر کیسه پلاستیکی است که تا به حال در یک فروشگاه مواد غذایی به شما داده شده است.
