یک کلمه کره ای خالص که به نودل اشاره دارد، یک ماده غذایی که با کشیدن خمیر نازک از آرد غلات مانند گندم، گندم سیاه، برنج و سیب زمینی درست می شود.
در معنای وسیع به معنای انواع نودل لیوانی است و در معنای محدود به معنای تنها نودل ضیافتی است که نوعی غذای نودل کره ای است.
بعد از برنج، غذای اصلی کره ای ها، می توان گفت نودل فرنگی (نودل) چیزی است که مردم از خوردن آن لذت می برند.
نودل فرنگی عمدتاً از آسیاب کردن دانه ها به صورت پودر نشاسته، ورز دادن آن ها در آب و سپس بیرون کشیدن و خوردن آن ها درست می شود.
برنج پخته یکی از انواع آن است، اما نودل فرنگی (رشته) بسیار متنوع است و بسته به منطقه، اشکال مختلفی دارد.
اول از همه، اگر به مواد تشکیل دهنده نودل فرنگی نگاه کنید، عمدتا از آرد، سیب زمینی، سیب زمینی شیرین، گندم سیاه، برنج و … استفاده می شود.
غذاهای زیادی با نودل فرنگی درست می شود که به سختی می توان آن را شمرد. با نگاهی به غذاهای نودل فعلی که می خوریم.
وارداتی از ایتالیا، و غذاهای ویتنامی، نودل برنج… شمردن انواع آن سخت است.
معروف است که اصل نودل (نودل) که از خوردن آن لذت می بریم کره نیست.
نظریه های مختلفی در مورد منشا نودل فرنگی وجود دارد.
با این حال، منشا گندم، ماده اصلی نودل فرنگی، منطقه قفقاز در شمال ترکیه و منطقه افغانستان در جنوب شرقی ایران شناخته شده است و گندم برای اولین بار در دوره نوسنگی بین 15000 تا 10000 سال پیش کشت شد.
در بین النهرین، جایی که تمدن سومری به وجود آمد، این استنباط وجود دارد که شکل نودل فرنگی (نودل) که در آن خمیر برای اولین بار کشیده می شد.
