با وجود کمبود مواد، سودجویی و مشکلات حمل و نقل، شرایط زمان جنگ تجارت شومیز را افزایش داد.
سطوح بالای اشتغال در تولید صنعتی برای تلاش های جنگی منجر به افزایش درآمد قابل تصرف در میان زنان طبقه کارگر شد.
از دیر زمان تا امروزه شومیز زنانه سایز بزرگ مورد توجه بوده و در طرح ها و رنگهای متعددی تولید می گردد.
این زنان برای اولین بار پولی برای خرج کردن روی مد جدید آماده داشتند، و همانطور که The Drapers’ Record گزارش داد، این پول شامل “شومیز جامد ارزان قیمت” بود.
برای کارخانه های تولید شومیز ، این بازار جدید یک امتیاز اضافی بود.
در ژوئیه 1916، Corah یک به روز رسانی در مورد فعالیت های خود در زمان جنگ منتشر کرد، که توانست میهن پرستانه باشد و در عین حال به مشتریان عمده فروشی به طور ظریفی تناسب و زیبایی شومیز برچسب سنت مارگارت را یادآوری می کرد:
اگرچه بخش بزرگ شومیز ما برای ماه‌ها با فشار زیاد روی پیراهن‌های ارتش کار می‌کند، اما می‌توانیم همان توجه دقیق و کمال را در تناسب و پرداخت که همیشه از ویژگی‌های متمایز.
با نزدیک شدن به پایان جنگ، The Drapers’ Record ادعا کرد که تجارت صادراتی لستر “با هر دو چشم باز استراحت می کند” در حالی که برنامه هایی را برای یادآوری اهمیت خود در تولید به جهان می کشاند.
در ادامه، گفته می‌شود که تجارت لستر خوش‌بینانه است، زیرا تقاضاهای سنگین دولت در زمان جنگ، کارخانه‌ها را قادر می‌سازد تا آخرین تجهیزات را نصب کنند و در عین حال بر مشکلات فنی ناامیدکننده غلبه کنند.
متأسفانه، تلاش Corah در مد شومیز آماده در نهایت ناپایدار بود.
هنگامی که مد در دهه 1920 به نفع لباس‌های دور کمر و لوله‌ای تغییر کرد، تقاضا برای شومیز آماده کاهش یافت و کورا را مجبور کرد که بار دیگر فقط بر روی لباس‌های زیر بافتنی و لباس‌های ورزشی تمرکز کند.
