کیوی انواع مختلف ویتامین ها و املاح معدنی بیشتری نسبت کیوی خارجی به میوه های دیگر دارد و توصیه می کنیم حتماً برای جلوگیری از سرماخوردگی مصرف کیوی را در برنامه غذایی خود بگنجانید.
در ابتدای کار بذرها را بمدت ۶ الی ۲۷ ساعت بستگی به سختی بذر در آب ولرم ۳۰–۴۰ درجه سلسیوس قرار داد. بهتر است در ظرف بسته باشد که درجه حرارت تا حدود زیادی ثابت بماند مثل پلاستیکهای زیپ دار یا فالکس. هر ۲۴ ساعت یک بار باید آب را به منظور اینکه گندیده نشود عوض کرد.
بهتر است آب یا آب باران باشد کمی به آن حرارت داد یا اینکه آب جوشیده سرد شده باشد. البته این مسئله زیاد حائز اهمیت نیست. ولی برای بذرهای خیلی حساس مثل ونوس گوشتخوار این مسئله اهمیت دارد. اگر بذر کوچک و ریز است احتیاجی به قرار دادن آب نمیباشد.
پس از اتمام مدت زمان مذکور، بذرها را برای بهتر شدن نتیجه میتوان در یک دستمال ضدعفونی و تمیز خشک کرد و آب اضافی را گرفت. این کار برای این است که چون بذر حساس است، نباید آلوده یا مبتلا به قارچ شود.
نخست باید یک گلدان بسیار تمیز و عاری از هرگونه آلودگی حاضر کرد. خاک را داخل آن ریخت. خاک بهتر است کوکوپیت + پرلیت + پیت ماس باشد؛ ولی میتوان خاک برگ پوسیده + ماسه نرم ریزدانه نیز استفاده کرد.
خاک گلدان را باید مرطوب کرد. اگر بذر ریز باشد، آن را روی سطح میریزیم و دست نمیزنیم. ولی اگر بذر درشت باشد با یک چیزی مثل مداد در خاک سوراخی به عمق نیم سانتیمتر ایجاد میکنیم و بذر را در داخل آن قرار میدهیم.
میتوان با دست نیز بذر را در داخل خاک کمی فشار داد. برای بذرهای ریز همچنین میتوان یک لایه بسیار نازک به انداز خود بذر روی آن خاک ریخت. باید توجه داشت: کود را در این مرحله نباید در خاک ریخت.
باید دقت داشت که خاک باید مرطوب شود نه اینکه به اشتباه مقادیر زیادی آب ریخت. میتوان برای بستر خاک، از ظرفهای یک بار مصرف مثل ظرفهای شفاف یک بار مصرف که در مجالس میوه پخش میشود یا ظرفهایی مثل بستنی لیتری نیز استفاده کرد که در پلمپ دارند.
البته در ظرفهای میوه، از لای درزها هوا نفوذ میکند و میتوان آن را درون نایلون قرار داد. باید دقت داشت که قبلش برای انتهای ظرف، زهکشی مناسبی درست کرد. یعنی با یک ابزار تیز انتهای ظرف را برای خروج آب و رطوبت اضافه سوراخ کرد. برخی، ظرف بستنی را به عنوان بهترین ظرف توصیه میکنند.