امروزه استفاده از گاوآهن چیزل مرکب باعث سهولت کارها در بخش کشاورزی شده است از این جهت این وسیله با مکانیزم پیچیده و از جنس فولاد دگرریخته تولید و روانه بازار می شود.
در سال 1907، هنری باوشه، که در آن زمان خودروساز آردن بود، به دنبال خروج شریک خود چارلز اشمیت از پاکارد 10 (جایی که قرار بود اولین مدل پاکارد G 12 را ایجاد کند) و اختلاف او با رنو بر سر اولویت رانندگی مستقیم متوقف شد.
ساخت ماشین ها در آن زمان این مد برای اتومبیل های زنجیر بود و مهندس آردنی که نمی توانست از تکنیکی پیروی کند که با طرح های او مطابقت نداشت، ترجیح داد به ساخت موتورهای ثابت بپردازد.
این تولید به ویژه در زمینه کشاورزی کاربرد دارد بپردازد که دو سال بعد، در سال 1909 آن را ساخت. اولین تراکتور چرخدار را ساخت. هنگامی که جنگ در سال 1914 اعلام شد، او اولین تراکتور را تکمیل کرد.
مدل‌های او مجهز به بودند، یک اختراع ثبت شده باوشه، که به لطف تعادل خودکار و هرس باریکی که به آن‌ها اجازه می‌داد از میان درختان انگور عبور کنند، انعطاف‌پذیری قابل‌توجهی به آن‌ها می‌داد، مدلی که تحت نام «ویتیکنیل» به بازار عرضه می‌شد.
همانطور که خودش گفت: “رانندگی آنقدر آسان بود که یک کودک می توانست این کار را انجام دهد!” » که در طول عکس گرفته شده برای تبلیغات یا انتشار تراکتورهای کشاورزی آن تکرار شده است.
این تراکتور پس از جنگ جهانی اول با موتورسازی کشاورزی در فرانسه توسعه یافت ، پژو، رنو و سیتروئن در آن خروجی دیدند تا فعالیت کارخانه‌های تسلیحاتی خود را حفظ کنند و از بیکاری جلوگیری کنند.
در دهه 1950 اوج گرفت . کشاورزان با دیدن حیواناتی که در طول جنگ جهانی دوم توسط ارتش درخواست شده بودند، دیگر اسب یا گاو نداشتند تا گاری های خود را بکسل کنند، به طوری که مزارع بزرگ در حوضه پاریس به تراکتور تبدیل شدند.
تراکتور کشاورزی در کلاسیک ترین شکل خود دارای چهار چرخ است، چرخ های عقب محرک هستند و قطر بیشتری نسبت به فرمان جلو دارند.
تراکتورهای دو چرخ متحرک به طور فزاینده ای نادر هستند. در واقع، کشاورزان از تراکتورهایی با قدرت فزاینده استفاده می‌کنند که به چسبندگی بیشتر 16 و بنابراین به چهار چرخ متحرک نیاز دارند.
موقعیت رانندگی تراکتور می تواند باز باشد یا از کابینی تشکیل شود که در آن راننده روی یک صندلی تکی که در مرکز آن قرار دارد می نشیند. تراکتورهای مدرن راحت تر هستند.
