چسب چوب خارجی مهمترین ماده اولیه پس از چوب در صنایع مبلمان است به خصوص پس از جنگ جهانی دوم، چسب زمان و تکنیک‌های اتصال و پیشرفت‌هایی را که در تخته‌های تخته سه لا و تولید تخته نئوپان اتفاق می‌افتد، بهبود بخشید منجر به تحولاتی در جهت مثبت شده است.
نتایج خواص فیزیکی و مکانیکی این مواد در مکان‌های بسیار متنوعی که فرصت‌هایی برای استفاده از آن وجود دارد، تحمل و ارزیابی شده است.
در گذشته از چسب های گیاهی و حیوانی استفاده می شد که بعداً محل را برای رزین های مصنوعی ترک کردند چسب حیوانی باید در برابر ناپایداری و مقاومت در برابر آب گرم و میکروارگانیسم ها مقاومت کند و فقدان تخته بلوک استفاده از آنها را محدود می کند، اگرچه استفاده و کاربرد رزین مصنوعی در تولید تخته سه لا این اشکالات را برطرف می کند.
بنابراین، این مواد در حال حاضر در شرایط جوی مختلف، در آب باقی می‌مانند، و همچنین در تماس مستقیم با آب در هنگام شکست بتن، در قالب‌سازی و غیره، زیرا این مواد به طور گسترده در مناطق بسیار متفاوت استفاده می‌شوند.
چسب چوب های خارجی استفاده شده در صنعت مبلمان قبل از دهه 1930 از محصولات و حیوانات به دست می آمدند و چسب های به دست آمده از حیوانات به عنوان دسته بندی می شوند.
بسیاری از مشتقات و استدلال های اصلی در مورد اعتبار چسب چوب خارجی شرح داده شده است نتیجه گیری آنها، پس از تشریح نتایج حاصل از تلاش های مختلف برای این منظور، شایسته توجه خاص به نظر می رسد: “بازبینان حاضر با بسیاری از این کار همدلی ندارند، و درک اینکه چرا باید چنین تصور می شد که باید چنین مطالبی را مطرح کرد، دشوار است.
ایرادات زیادی به آنچه که به عقیده آنها مجموعه ای از معادلات بدیهی است، یا ابداع مشتقات بسیاری از آن وجود دارد ما خود را در معرض اتهام بهره مندی از مزایای آینده نگری و شاید هم ساده لوح بودن در نگرش قرار می دهیم، اما نمی دانیم چرا باید اینقدر طول می کشید که کارگران قدردانی کنند، مثلاً ما باید کار باشیم.
برای جداسازی مایع از جامد لازم است تا هر دو فاز جامد و مایع در حالت تعادل با فاز بخار باشند اگر سیستم سه فاز واقعاً در تعادل باشد، هم قبل و هم بعد از جداسازی، پس (این) معادلات لزوماً دنبال می‌شوند.»
