نام آن از یونان باستان aneton گرفته شده است و به معنای “به سرعت در حال رشد” است.
خواص معطر و گوارشی شوید خشک شده خانگی قبلاً برای مصریان و یونانیان باستان شناخته شده بود و همچنین از آن برای خواص ضد اسپاسم و آرام بخش آن استفاده می کردند.
رومی ها سالن های ضیافت را با شوید گلدار تزئین می کردند.
در قرون وسطی، یک کیسه کوچک شوید روی سینه می پوشیدند تا در برابر جادوگران و چشم بد محافظت شود.
با این حال، در سراسر جهان، عمدتا به دلیل خواص گوارشی آن استفاده شده است.
علاوه بر کاربردهای آشپزی که ما می شناسیم، این گیاه بخشی از بسیاری از داروهای هضم کننده و تقویت کننده سنتی بوده است که امروزه نیز وجود دارد، به ویژه در فرانسه، ایتالیا، آلمان و انگلیس.
خواص گوارشی آن در طب آیورودا (طب سنتی هند) نیز شناخته شده است.
در اروپای شرقی و کشورهای اسلاوی، شوید به طور گسترده در ترشی ها برای جلوگیری از رشد باکتری ها در غذاهای فرآوری شده استفاده می شد.
ترشی شوید از این نظر یک کلاسیک باقی می ماند.
در فصل، برگهای تازه دارای نسبت خوبی از اسانس هستند، اما به سرعت در هنگام خشک شدن خواص خود را از دست می دهند.
ما به طور کلی از شوید تازه در آشپزخانه به دلیل خاصیت ضد نفخ (که باعث دفع گازهای روده می شود) و هضم کننده (بسیار مفید به ویژه برای تسهیل هضم خیار، ترشی و حبوبات) استفاده می کنیم.
دانه های شوید که پس از رسیدن کامل و خشک شدن مناسب برداشت می شوند، اسانس خود و مواد فعال موجود در آن را حفظ می کنند.
آنها را می توان همانطور که هست جوید یا کمی خرد کرد تا دم کرده شود.
شوید گیاهی معطر بومی حوزه مدیترانه و خاور نزدیک است.
امروزه از این گیاه مرغوب بیشتر در غذاهای اروپایی کشورهای اسکاندیناوی، آلمان و فرانسه استفاده می شود.
برگ های سبک آن یادآور ستون ظریف رازیانه است که اغلب با آن اشتباه گرفته می شود. طعم معطر آن لطیف و تازه است.
در آشپزخانه، استفاده از آن در لمس های محتاطانه، طراوت را به ماهی های پخته شده ، ترشی شده و غذاهای دریایی می بخشد.
اما شوید کیفیت طعم خود را به ویژه در تهیه‌های خامه‌ای تند افزایش می‌دهد : این گیاه خوب در سس‌های خامه‌ای همراه با غذاهای دریایی یا پاستا عالی است و چاشنی‌های سرد مانند وینگرت، سس پنیر و پنیرهای خشک را نیز نشان می‌دهد.
سیب زمینی مانند مرغ و تخم مرغ با آن بسیار خوب است.
