برای تهیه کردن خوراک بادمجان شیرین از بهترین بادمجانهای سالم و تازه استفاده شده و این محصول در سطح کیفی بسیار بالایی از نظر طعم و مزه قرار می گیرد.
در حالی که بادمجان به زبان انگلیسی ابداع شد، بسیاری از نام‌های متنوع اروپایی دیگر برای این گیاه از کلمه عربی bāḏinjān گرفته شده است.
باهینجان به خودی خود واژه ای قرضی در عربی است که اولین ریشه های قابل ردیابی آن در زبان های دراویدی نهفته است.
فرهنگ لغت هابسون جابسون اظهار می‌دارد که احتمالاً هیچ کلمه‌ای وجود ندارد که دستخوش چنین تغییرات خارق‌العاده‌ای شده باشد، در حالی که همان معنی را حفظ کرده باشد.
تصویر یک بادمجان (تصویر بالا) در دست نوشته ای از اثر زکریای قزوینی ایرانی قرن سیزدهم در سال.
همه نام‌های بادمجانی در زبان‌های دراویدی منشأ یکسانی دارند. نوادگان امروزی این واژه باستانی دراویدی عبارتند از مالایلام vaṟutina و تامیل.
کلمه دراویدی در زبان‌های هند و آریایی به عاریت گرفته شد و اشکال باستانی مانند سانسکریت و Pali vātiṅ-gaṇa (در کنار سانسکریت vātigama ) و پراکریت vāiṃaṇa را به ارمغان آورد.
تصور می شد نفخ معده را درمان می کند. واژه‌های هندوستانی امروزی که مستقیماً از نام سانسکریت نشات می‌گیرند، baingan هستندو شروع کرد.
سپس کلمه هندی واتینا گانا به عنوان بادینگان به فارسی وام گرفته شد. بادینگان فارسی به نوبه خود به عربی به عنوان باخینجان وام گرفته شد. این کلمه از زبان عربی به زبان های اروپایی وام گرفته شد.
در اندلس، کلمه عربی (ال) باحنجان به شکل هایی که با b یا با حرف تعریف الب شروع می شود به زبان های رومی وام گرفته شده است.
گیاه مولد S. melongena هنوز مورد بحث است. برخی از محققان به S. incarnum، بومی شمال آفریقا و خاورمیانه اشاره می کنند که ابتدا به عنوان یک علف هرز باغ رشد کرد و سپس به طور انتخابی در جنوب شرقی آسیا رشد و توسعه یافت.
با این حال، توالی یابی DNA شواهدی را ارائه کرده است که نشان می دهد S. melongena احتمالاً از یک گیاه آفریقایی دیگر S. linnaeanum است و این گیاه قبل از اهلی شدن در سراسر خاورمیانه و آسیا پراکنده شده است.
S. linnaeanum میوه های کوچک و گرد و راه راه سبز تولید می کند. برخی دیگر از محققان معتقدند که گیاه مولد واقعی هنوز شناسایی نشده است، اما احتمالاً در ساواناهای جنوب شرقی آسیا قرار داشته است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.