با این حال، سایر فلزات اساسی مانند آلیاژهای ارزان قیمت و اقلام با روکش طلا یا نقره ممکن است واکنش خوبی به شدت فرآیند میناکاری نداشته باشند.
در نتیجه، جواهرات لباس به صورت موردی ارزیابی می‌شوند تا مشخص شود که آیا باید میناکاری شوند یا خیر.
برخلاف پوشش الکترونیکی یا آبکاری طلای استاندارد، مینا به ندرت روی کل جواهرات اعمال می شود.
معمولاً از میناکاری روی فلز برای جزئیات کار استفاده می شود.
در مواقعی، می تواند نقطه کانونی یک قطعه به جای یک سنگ قیمتی باشد، مانند دستبند قلبی مینای آبی معروف Tiffany & Co.
اگر می‌خواهید یک جواهر را مینا کاری کنید، در نظر بگیرید که می‌خواهید مینا به کجا برسد و چه رنگ‌هایی را می‌خواهید.
سطح را جلا دهید: برای میناکاری مناسب، مورد باید جلا داده شود.
میناکاری روی سطح ناهموار تمام خراش ها و ساییدگی های زیر پوشش مینا را نشان می دهد.
جواهر ساز کالا را به چرخ پولیش می برد که با پشم فولادی هر گونه نقصی را برطرف می کند.
هر مینای موجود باید برداشته شود – قرار دادن مینا روی هر بقایایی ظاهری لکه‌دار نشان داده و نشان می‌دهد.
جواهرات را تمیز کنید: پس از صیقل دادن جواهرات، به یک مخزن تمیزکننده اولتراسونیک منتقل می‌شود که با حباب‌هایی روی اجناس منفجر می‌شود تا هرگونه کثیفی یا باقی‌مانده پولیش را از بین ببرد.
سطح باید کاملاً تمیز باشد.
هر گونه آلودگی باعث می شود که مینای دندان در حین استفاده ترک بخورد یا ناهموار شود.
میناکاری را اعمال کنید: هنگامی که کالا به طور کامل آماده شد، یک جواهرساز ماهر مینا را روی مناطقی که نیاز به رنگ دارند می‌مالد.
آنها ممکن است از ابزار خاصی برای قرار دادن مینا در نواحی بسیار ریز استفاده کنند، مانند ابزار مخصوص پین مانند.
