باید مراقب بود که قوری یا فنجانی که برای دم کشیدن چای استفاده می‌شود به اندازه‌ای بزرگ باشد که برگ‌ها کاملاً باز شوند، در غیر این صورت دم کرده‌ها ملایم خواهند بود.
برای آماده کردن چای سوفیا کله مورچه ای قوری یا فنجان را با ریختن آب جوش در آن گرم کنید و سپس دور بیندازید.
علیرغم مزایای بالقوه آنها که در مقالات علمی گزارش شده است، پلی فنل ها و تانن های موجود در چای جذب آهن موجود در گیاهان را کاهش می دهند.
گیاهخوارانی که فقط این نوع آهن را مصرف می کنند، باید مراقب باشند.
می توان با پرهیز از مصرف چای همزمان با غذا، این اثر منفی را کاهش داد.
در واقع بهتر است یکی دو ساعت قبل یا بعد از آن مصرف شود.
کافئین موجود در چای «تئین» نیز نامیده می شود.
مقدار آن ممکن است به تنوع چای و روش های فرآوری و تهیه آن بستگی داشته باشد.
به عنوان مثال، چای سبز نسبت به چای سیاه کافئین کمتری دارد.
کافئین که به دلیل اثر تحریک‌کننده‌اش شناخته می‌شود، می‌تواند اثرات نامطلوبی مانند تحریک‌پذیری، عصبی بودن، بی‌خوابی، اثر ادرارآور، تغییر ریتم قلب و اختلالات گوارشی ایجاد کند.
کارشناسان مصرف بیش از 500 میلی گرم تا 600 میلی گرم کافئین در روز را بیش از حد می دانند.
چنین مصرفی می تواند خطری برای سلامتی به ویژه برای استخوان ها و سیستم قلبی عروقی ایجاد کند.
در زنان در سنین باروری توصیه می شود که از 300 میلی گرم در روز تجاوز نکنند.
به گفته منابع، «چای» از زبان مالایی یا از آموی (گویش چینی) t’e می آید.
این گیاه در سال 1589 به شکل کنونی خود در زبان فرانسوی ظاهر شد.
تقریباً تمام نام‌هایی که در جهان به این گیاه داده می‌شود یا از این کلمه یا از ماندارین چا گرفته شده است (از این رو کلمات ژاپنی bancha، سینچا، sencha، ماچا و غیره به آن می‌گویند. دسته های مختلف چای سبز را مشخص کنید).
