تاریخ منسوجات و روسری به اندازه تاریخ مردان غنی است و اغلب استفاده از آنها برای این یا آن لباس یا اکسسوری مربوط به مرد یا زنی است که آن را صادر کرده است.
در حالی که درست است که برخی از شال جوتی جینز برای قرن ها مورد استفاده قرار گرفته اند، به عنوان مثال، شاهد تغییراتی در بافندگی بوده ایم.
علاوه بر این، با افزایش اکتشافات، منسوجات خاصی که تاکنون ناشناخته مانده اند، ورود پر شوری به اروپا داشته اند.
ابریشم تاریخچه بسیار طولانی دارد. اولین ظهور آن بین 3000 تا 2500 سال قبل از دوران ما در چین تخمین زده می شود.
تقریباً 3000 سال است که چینی ها آن را بدون اینکه هیچ اطلاعاتی در مورد چگونگی ساخت آن ارائه دهند، تجارت می کنند.
آنها تنها دارندگان این راز بودند و قاطعانه از به اشتراک گذاشتن آن خودداری کردند.
زمانی که تکنیک ساخت در نهایت شروع به انتقال کرد، از طریق انواع جاسوسان و غارتگران بود، در مورد ورود آن به اروپا، فقط به اواخر قرون وسطی باز می گردد، اما در مقیاس وسیع فقط از قرن بیستم ساخته شده است.
قرن 19. پس از اپیدمی کرم ابریشم که در فرانسه اتفاق افتاد، تولید آن کاهش یافت و سرانجام دوباره اساساً آسیایی شد.
تا قرن هجدهم، پشم مهمترین بخش فعالیت نساجی در اروپا بود.
آثاری از پشم بافی بسیار قدیمی وجود دارد، اما اولین رونق در پشم به قرن دهم با رونق پارچه‌کاری که هنوز در آن زمان از پشم ساخته می‌شد، بازمی‌گردد.
فلاندر و بروژ در طول قرن دوازدهم به لطف کیفیت پشم و بافته های حاصل از آن شهرت بسیار خوبی به دست آوردند.
این پشم در ابتدا برای ساخت لباس و ملحفه استفاده می شد.
در ابتدا با درشت بافته شدن، تکنیک‌ها در طول قرن‌ها بهبود یافته و در نهایت نخ‌های بسیار ظریفی برای پارچه‌های سبک ایجاد می‌کنند.
