یکی از مرغوب ترین نوع چای در ایران موجود است چای سیاه پر توانسته جایگاه ویژه خود را در بین رقبای هم ترازپیدا کند و بازار ایران و جهان را بدست بگیرد.
به نظر می رسد در قرن هفدهم، محموله ای چای سبز از چین وارد انگلستان شد. سپس واردات از طریق دریا انجام شد و ماه ها و ماه ها طول کشید.
چای سبز که در زیر خط آب قرار می‌گرفت، همراه با گرما و آفتاب، در طول سفر دریایی تخمیر می‌شد و چای سیاه می‌داد و انگلیسی‌ها، در این زمان از تاریخ، آگاهان کوچک چای، چای سبز را ترجیح می‌دادند و سفارش می‌دادند. دوباره از چین
ما در آسیا این داستان را خوب می دانیم که دلیل خوبی است تا بتوانیم همسایگان غربی خود را مسخره کنیم! علاوه بر این، ما واقعاً از این نوع چای قدردانی نمی کنیم: تقریباً تمام چای سیاه صادر می شود! در حالی که در انگلستان، این ستاره است.
بنابراین این یک چای سبز است که کاملاً اکسید شده است. چیزی که ما در حال حاضر می نوشیم مانند افسانه قایق تخمیر نشده است، بلکه عمدتاً بر اساس 2 روش ساخته شده است که از قرن 19 تغییر نکرده است.
اکسیداسیون امکان نگهداری بهتر را فراهم می کند ، چندین سال در مقابل حداکثر یک سال و نیم برای سبز، که آن را به محبوب معامله گران تبدیل کرده است.
چینی ها به آن چای قرمز می گویند در حالی که در غرب به آن چای قرمز می گویند، مواظب سوء تفاهم ها باشید!
آنچه چینی‌ها به آن چای سیاه می‌گویند، نوعی کمیاب و بسیار گران‌قیمت است که بخشی از خانواده چای اولانگ دو تخمیر شده است. این تنوع به چندین سال نگهداری در گلدان های خاکی در زیرزمین ها نیاز دارد تا به این مرحله از بلوغ برسد.
برگ های گیاه چای را برای یک روز کامل پژمرده می کنند تا برگ ها خشک شوند تا بیش از نیمی از محتوای آب خود را از دست بدهند. برای انجام این کار، آنها را روی قفسه‌های تهویه‌دار بلند پهن می‌کنند تا آب آنها کم شود و بدون شکستگی آنها را بغلتانید.
برای شروع تخمیر برگ ها را به مدت نیم ساعت غلت می دهند تا سلول های برگ ها بشکند.
به نظر نمی رسد، اما این یک مرحله ظریف است که به تخصص زیادی نیاز دارد. بین تخمیر خوب برگها بدون سوزاندن آنها باید یک محیط شاد پیدا کنید. مدت زمان تخمیر امکان تغییر طعم و رنگ را فراهم می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.